Η αρθροπάθεια είναι μια επώδυνη αλλαγή και παραμόρφωση των αρθρώσεων. Εμφανίζεται όταν ο αρθρικός χόνδρος έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Με συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική επέμβαση, τα συμπτώματα της φθοράς των αρθρώσεων μπορούν να μειωθούν σημαντικά.
Επισκόπηση της νόσου
- Οι ακόλουθες αρθρώσεις προσβάλλονται συχνότερα: γόνατο, ισχίο, ώμος, σπονδυλική στήλη, δάκτυλα χεριών και ποδιών, αρθρώσεις αστραγάλου.
- Τα πιο σημαντικά σημάδια: πόνος κατά την άσκηση, πόνος στην αρχή της προπόνησης (στην αρχή της σωματικής δραστηριότητας), μειωμένη κινητικότητα, παραμόρφωση των αρθρώσεων, περίοδοι έξαρσης: οίδημα, ερυθρότητα, επίμονος πόνος.
- Διαγνωστικά: φυσική εξέταση, ακτινογραφίες, αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI).
- Θεραπεία: άσκηση, επεμβάσεις με ζέστη ή κρύο, αναλγητικά, ενδοαρθρικές ενέσεις (υαλουρονικό οξύ, θειική χονδροϊτίνη), στα τελευταία στάδια - αντικατάσταση αρθρώσεων (χειρουργική επέμβαση).
- Προσοχή: πολλές αρθρώσεις δεν χρειάζονται θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η φυσιοθεραπεία και η πρόληψη των παροξύνσεων θα πρέπει να γίνονται επαρκώς και, εάν είναι απαραίτητο, να σταματήσει το σύνδρομο του πόνου.
Μέθοδοι θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας
Τι βοηθά στην οστεοαρθρίτιδα ή την αρθρίτιδα; Για τους περισσότερους ασθενείς, αυτό είναι το κύριο ερώτημα. Απάντηση: Δεν υπάρχει ακόμα θεραπεία για την αρθροπάθεια που μπορεί να επιδιορθώσει τον κατεστραμμένο χόνδρο.
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας μπορεί μόνο να ανακουφίσει τα συμπτώματα της πάθησης. Επιπλέον, η θεραπεία θα πρέπει να αποτρέπει την παρατεταμένη φθορά στις αρθρώσεις.
Διότι η ασθένεια αφήνει και το σημάδι της στη φθαρμένη άρθρωση με την πάροδο του χρόνου, προκαλώντας βλάβη στην αρθρική κάψα, στα οστά και στους μυς.
Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας περιλαμβάνει συντηρητικές και χειρουργικές επεμβάσεις. Ο θεράπων ιατρός θα επιλέξει τις καταλληλότερες μεθόδους για κάθε ασθενή. Μεταξύ άλλων, αξιολογεί ποιες αρθρώσεις επηρεάζονται, πόσο σοβαρή είναι η γενική φθορά και πόσο σοβαρά είναι τα συμπτώματα.
Συντηρητική θεραπεία
Οι συντηρητικές θεραπείες οστεοαρθρίτιδας έχουν σχεδιαστεί για την ανακούφιση του πόνου, την καταπολέμηση της φλεγμονής και την ενίσχυση της μυϊκής δύναμης και συντονισμού. Τεράστιος ρόλος αποδίδεται στις φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, οι οποίες πραγματοποιούνται τόσο σε περιόδους έξαρσης όσο και σε περιόδους «ηρεμίας» των συμπτωμάτων.
Φυσικοθεραπευτική αγωγή
Διάφορες μορφές φυσικοθεραπείας μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Φυσιοθεραπεία;
- Χειροκίνητη θεραπεία;
- Θερμοθεραπεία (όχι στο οξύ στάδιο).
- Κρυοθεραπεία (στο οξύ στάδιο);
- Κάνοντας αθλήματα που είναι καλά για τις αρθρώσεις, όπως σκανδιναβικό περπάτημα, κολύμπι και ποδηλασία.
- Νεροθεραπεία και λουτρά.
- Ηλεκτροθεραπεία;
- Θεραπεία με υπερήχους;
- Ορθοπεδικές συσκευές.
Για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου από οστεοαρθρίτιδα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε θερμότητα από θεραπείες θέρμανσης, πακέτα, λουτρά ή υπέρυθρη ακτινοβολία. Από την άλλη πλευρά, το σοβαρό οίδημα και η ενόχληση μετριάζονται με κρύες θεραπείες ή κομπρέσες.
Η φυσικοθεραπεία είναι επίσης χρήσιμη για τη θεραπεία της αρθρώσεως επειδή ενισχύει τους μύες. Συνιστάται επίσης μασάζ: ανακουφίζει από την ένταση και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.
Κίνηση της άρθρωσης κατά την άσκηση
Η τακτική άσκηση διατηρεί τις αρθρώσεις σας ευέλικτες. Επομένως, τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα θα πρέπει να εντάξουν τον αθλητισμό και την άσκηση στην καθημερινότητά τους. Η κολύμβηση είναι ένα καλό παράδειγμα. Εκπαιδεύει τις αρθρώσεις χωρίς να τις επιβαρύνει πολύ. Για τον ίδιο λόγο, συνιστάται να περπατάτε στον κάμπο και να κάνετε ποδήλατο.
Ο αθλητισμός όχι μόνο μπορεί να αποτρέψει αλλά και να επιβραδύνει την οστεοαρθρίτιδα και να μειώσει τα συμπτώματα.
Λιγότερο κατάλληλα για την οστεοαρθρίτιδα είναι αθλήματα με απότομο, σημαντικό στρες στις αρθρώσεις, ακραίες κινήσεις ή υψηλό κίνδυνο τραυματισμού. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τένις, πατινάζ στον πάγο, ποδόσφαιρο, χάντμπολ, καράτε και πυγμαχία.
Στερέωση της άρθρωσης
Επίδεσμοι, ελαστικοί επίδεσμοι, μαλακά πέλματα και πατερίτσες διευκολύνουν τη λειτουργία των αρθρώσεων. Οι ορθοστάτες βοηθούν με τον ίδιο τρόπο. Πρόκειται για ειδικές συσκευές στήριξης για αρθρώσεις. Αποτρέπουν τις επώδυνες κινήσεις. Ωστόσο, οι ορθώσεις δεν είναι πολύ εύκαμπτες και πρέπει να φορεθούν μόνο για μικρό χρονικό διάστημα για να αποφευχθεί η δυσκαμψία της άρθρωσης.
Εάν το άτομο είναι υπέρβαρο, προσπαθήστε να χάσετε βάρος. Έτσι, οι αρθρώσεις θα φέρουν λιγότερη πίεση. Η τακτική άσκηση και η υγιεινή διατροφή βοηθούν στην απώλεια βάρους.
Φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου και της φλεγμονής
Οι επώδυνες αρθρώσεις με οστεοαρθρίτιδα μπορούν να τρίβονται με αναλγητικές αλοιφές, κρέμες ή τζελ από το φαρμακείο.
Τα τοπικά αναισθητικά χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση από τον πόνο: εγχέονται στην άρθρωση ή γύρω από την πληγείσα περιοχή.
Η οστεοαρθρίτιδα (ή αρθρίτιδα) είναι συνήθως μια μη φλεγμονώδης διαδικασία. Ωστόσο, η φλεγμονώδης διαδικασία συχνά ενώνεται με τον ιστό που επηρεάζεται από την οστεοαρθρίτιδα. Μετά μιλούν για οστεοαρθρίτιδα ή ενεργοποίηση αρθρίτιδας.
Για θεραπεία, ο γιατρός συχνά συνταγογραφεί μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Μερικές φορές γλυκοκορτικοειδή εγχέονται επίσης στην άρθρωση κατά της φλεγμονής.
Μερικοί ασθενείς λαμβάνουν ενέσεις υαλουρονικού οξέος ή θειικής χονδροϊτίνης στο εσωτερικό της άρθρωσης για οστεοαρθρίτιδα. Αυτές είναι γλυκοζαμινογλυκάνες και φυσικά συστατικά του αρθρικού υγρού. Με την έγχυση υαλουρονικού οξέος απευθείας στην πάσχουσα άρθρωση, αποκαθίσταται η κινητικότητά της.
Χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να διορθώσει προβλήματα σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα και να σταθεροποιήσει τις αρθρώσεις. Ανακουφίζει επίσης τον πόνο και προλαμβάνει τη φλεγμονή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κατεστραμμένος χόνδρος αντικαθίσταται κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα μπορούν να κινούνται καλύτερα μετά την επέμβαση.
Πλύση και θεραπεία αρθρώσεων
Στην οστεοαρθρίτιδα, η προσβεβλημένη άρθρωση μερικές φορές πλένεται με φυσιολογικό ορό. Αυτό γίνεται πιο συχνά, για παράδειγμα, με την άρθρωση του γόνατος.
Η έκπλυση του θύλακα αφαιρεί κατεστραμμένες ίνες χόνδρου και ιστών, καθώς και άλλα σωματίδια που επιπλέουν στο αρθρικό υγρό. Επιπλέον, η διαδικασία θα πρέπει να καταπραΰνει οποιαδήποτε υπάρχουσα φλεγμονή στην άρθρωση.
Αναδιοργάνωση σημαίνει σύνθετη θεραπεία της αρθρικής κάψας. Οι τραχιές επιφάνειες του χόνδρου στην άρθρωση αφαιρούνται με εργαλεία. Αφαιρεί επίσης περιοχές ή ιστούς που μπορεί να εμποδίσουν την κινητικότητα της άρθρωσης. Ο οξύς πόνος, τουλάχιστον προσωρινά, εξαφανίζεται ως αποτέλεσμα της θεραπείας.
Η θεραπεία της άρθρωσης πραγματοποιείται ως μέρος της αρθροσκόπησης. Τα χειρουργικά εργαλεία εισάγονται στην άρθρωση μέσω πολύ μικρών τομών.
Τόνωση της ανάπτυξης του χόνδρου
Κατά την αρθροσκόπηση γίνονται μικρές ενέσεις στην υπόλοιπη επιφάνεια του χόνδρου για θεραπευτικούς σκοπούς. Αυτό θα πρέπει να διεγείρει τα κύτταρα του χόνδρου να σχηματίσουν ιστούς αντικατάστασης. Ωστόσο, αυτός ο νέος ιστός χόνδρου έχει διαφορετική δομή από τον αρχικό χόνδρο και δεν πληροί πλήρως τις απαιτήσεις για την άρθρωση.
Κατά τη διάρκεια αρκετών ετών της νόσου, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κύτταρα μπορούν επίσης να μεταμοσχευθούν στην κατεστραμμένη άρθρωση.
Διόρθωση
Η διορθωτική οστεοτομία επανατοποθετεί τα αρθρικά οστά για πιο ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου στις αρθρικές επιφάνειες: μέρος της πίεσης μεταφέρεται από τη ζώνη της οστεοαρθρίτιδας σε υγιείς περιοχές του χόνδρου και των οστών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτός ο τύπος θεραπείας οστεοαρθρίτιδας περιλαμβάνει επίσης τη βελτίωση της λειτουργίας της αρθρικής κάψουλας και των συνδέσμων για την αποκατάσταση της κινητικότητας των αρθρώσεων.
Αντικατάσταση άρθρωσης
Εάν ο πόνος δεν μπορεί να ανακουφιστεί με οποιαδήποτε άλλη θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα, είναι δυνατή η αντικατάσταση της άρθρωσης. Αυτό σημαίνει ότι η κατεστραμμένη άρθρωση (ή μέρη της) αντικαθίσταται με τεχνητή. Βασικά, η επέμβαση γίνεται στην περίπτωση αρθρώσεων του γόνατος ή του ισχίου.
Η σύνθετη αντικατάσταση είναι η τελευταία επιλογή
Αυστηρά μιλώντας, οι φθαρμένοι ιστοί των αρθρώσεων και οι επιφάνειες των αρθρώσεων αφαιρούνται χειρουργικά και αντικαθίστανται με μεταλλικές, πλαστικές και κεραμικές προθέσεις (αλλοαρθροπλαστική). Υπάρχουν προθέσεις που αντικαθιστούν μόνο μέρη της άρθρωσης και υπάρχουν και αυτές που χρησιμοποιούνται για την αντικατάσταση ολόκληρης της άρθρωσης. Στερεώνονται είτε στην επιφάνεια του οστού είτε με βίδες. Με αυτή τη μέθοδο θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας, είναι δυνατόν, εάν είναι απαραίτητο, να διορθωθεί η θέση της άρθρωσης.
Μετά από λίγο, κάθε πρόσθεση μπορεί να φθαρεί. Ο χρόνος που συμβαίνει αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες: ηλικία, φύλο, την κλινική εικόνα της αρθρώσεως, λοιμώξεις, τον τύπο της άρθρωσης και τον τύπο της πρόθεσης.
Μια ελαφριά πρόθεση πρέπει να αντικαθίσταται πιο συχνά. Η φθορά της πρόθεσης μπορεί να ανιχνευθεί έγκαιρα με τακτική ακτινογραφία.
Αρθρόδεση
Η αρθρόδεση μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του πόνου της οστεοαρθρίτιδας. Πρόκειται για ενίσχυση της πάσχουσας άρθρωσης: είναι πιο σταθερή, αλλά και λιγότερο κινητική. Έτσι, η αρθρόδεση συνήθως εκτελείται μόνο σε αρθρώσεις στις οποίες η χαμηλότερη κινητικότητα δεν παρεμβαίνει στην καθημερινή ζωή του ασθενούς. Αυτές περιλαμβάνουν τις αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών και των ποδιών, και τις μικρές αρθρώσεις στον καρπό.
Εκτομή
Σε αυτή τη μορφή θεραπείας οστεοαρθρίτιδας, τα κατεστραμμένα αρθρικά σώματα αφαιρούνται και ανακατασκευάζονται χειρουργικά χωρίς πρόσθεση. Ωστόσο, η αρθροπλαστική εκτομής σπάνια χρησιμοποιείται σήμερα.
Αυτή η επιλογή μπορεί να εξεταστεί για την αρθροπάθεια του αντίχειρα (ριζάρθρωση), ειδικά εάν η συντηρητική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας δεν ήταν επιτυχής. Ένα από τα προσβεβλημένα μετακάρπια αφαιρείται και αντικαθίσταται με τον τενόντιο ιστό του ίδιου του σώματος. Συχνά χρησιμοποιούνται οι τένοντες του μακριού μυός του αντίχειρα ή οι καμπτήρες τένοντες. Αυτή η μορφή θεραπείας για τη ριζάρθρωση δεν θεωρείται τυπική μέθοδος.
Η αρθροπλαστική εκτομής γίνεται επίσης για αρθρώσεις του μεγάλου δακτύλου του ποδιού ή αρθρώσεις μεταξύ της κλείδας και του βραχιονίου.
Εναλλακτική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα
Τι βοηθά στην οστεοαρθρίτιδα εκτός από τις ορθόδοξες ιατρικές επεμβάσεις; Αυτή η ερώτηση ενδιαφέρει πολλούς ασθενείς. Θέλουν να υποστηρίξουν τη θεραπεία με «φυσικές», απλές μεθόδους. Αν και πολλές εναλλακτικές μέθοδοι δεν έχουν αποδειχθεί επιστημονικά ότι είναι αποτελεσματικές, είναι καλή ανακούφιση για την οστεοαρθρίτιδα σε ορισμένους ασθενείς. Η ομοιοπαθητική, η βοτανοθεραπεία, η μαγνητική θεραπεία και ο βελονισμός χρησιμοποιούνται ευρέως για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της αρθρίτιδας.
Άλατα και ομοιοπαθητική
Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα βασίζονται σε αυτές τις δύο εναλλακτικές λύσεις: τα άλατα και τα ομοιοπαθητικά κοκκία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας. Επιπλέον, τα λουτρά με αλάτι και οι κομπρέσες θα πρέπει επίσης να αποτρέψουν την οστεοαρθρίτιδα. Οι υποστηρικτές λένε ότι και οι δύο θεραπείες δεν έχουν παρενέργειες και ως εκ τούτου είναι κατάλληλες για αυτοθεραπεία.
Οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση ορυκτών σε συνδυασμό με αλοιφή ή κρέμα τζελ. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα για την οστεοαρθρίτιδα θα πρέπει να συζητηθούν με έναν έμπειρο θεραπευτή.
Φυτικές ουσίες
Για αιώνες, η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας βασίζεται επίσης στα φαρμακευτικά φυτά. Αυτά περιλαμβάνουν το νύχι του αφρικανικού διαβόλου, την τσουκνίδα, την ιτιά, την πικραλίδα, το καγιέν και τα τριαντάφυλλα. Ωστόσο, τα συμπτώματα της αρθρώσεως βελτιώνονται εάν χρησιμοποιείτε βότανα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο γιατρός ή ο φαρμακοποιός σας θα σας συμβουλεύσει για την ακριβή χρήση και τη δοσολογία.
Θεραπεία με μαγνητικό πεδίο
Η θεραπεία αρθροπάθειας με μαγνητοθεραπεία έχει σχεδιαστεί για την ανακούφιση από τον πόνο, την αποκατάσταση των αρθρώσεων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς. Το μαγνητικό πεδίο δημιουργείται είτε από μια φυσική μαγνητική πέτρα είτε από ένα ηλεκτρικό πηνίο.
Η ιατρική έρευνα έχει δείξει ότι η μαγνητική θεραπεία μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Αλλά και οι ασθενείς με χρόνια προβλήματα σε πολλαπλές αρθρώσεις (πολυαρθρίτιδα) θα πρέπει επίσης να ωφεληθούν. Δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες με αυτήν την εναλλακτική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα.
Ακτινοθεραπεία
Η θεραπεία της αρθροπάθειας με ακτίνες Χ έχει σχεδιαστεί για να αναστέλλει τη φλεγμονή και να βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος. Η ακτινοβόληση πρέπει να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και χρησιμοποιούνται μόνο πολύ μικρές δόσεις ακτινοβολίας.
Οι ακτίνες Χ χρησιμοποιούνται, για παράδειγμα, στη θεραπεία της ριζάρθρωσης και στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του Heberden.
Βελονισμός
Διέγερση ορισμένων σημείων του δέρματος με βελονισμό προκειμένου να ομαλοποιηθούν ξανά οι διαταραγμένες διεργασίες στο σώμα. Συνήθως, η πορεία της θεραπείας απαιτεί αρκετές συνεδρίες.
Η χρήση του βελονισμού για την οστεοαρθρίτιδα δεν είναι ευρέως αποδεκτή. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς αναφέρουν ότι ο βελονισμός μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου της αρθρίτιδας. Ειδικά με τη συνδυασμένη φθορά στις δομές του γόνατος, ο βελονισμός μπορεί να μειώσει τον χρόνιο πόνο.
Οστεοαρθρίτιδα και διατροφή
Η σχέση μεταξύ αρθρίτιδας και διατροφής συζητείται συχνά: μπορεί μια δυσμενής διατροφή να συμβάλει στην οστεοαρθρίτιδα; Πρέπει να αλλάξετε τη διατροφή σας για την οστεοαρθρίτιδα;
Γενικά, ορισμένες τροφές δεν μπορούμε να πούμε ότι προκαλούν οστεοαρθρίτιδα. Ωστόσο, το είδος της δίαιτας μπορεί πραγματικά να επηρεάσει την πορεία της: αυτό που έχει σημασία είναι πόσο τρώμε και πώς προετοιμάζονται τα γεύματά μας.
Λιγότερες θερμίδες
Καθώς παίρνετε βάρος, το φορτίο στις αρθρώσεις σας αυξάνεται, και ως αποτέλεσμα, φθείρονται πιο γρήγορα. Επομένως, τα υπέρβαρα άτομα έχουν υψηλότερο κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας.
Εάν η οστεοαρθρίτιδα είναι ήδη παρούσα, η παχυσαρκία συμβάλλει στη συνδυασμένη φθορά, ειδικά στο γόνατο.
Η παχυσαρκία έχει τεράστιο αντίκτυπο στις αρθρώσεις. Η υπέρβαση των κιλών σε νεαρή ηλικία είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.
Επομένως, η διατροφή για την οστεοαρθρίτιδα θα πρέπει να προσαρμόζεται με μέτρηση θερμίδων εάν το άτομο τείνει να είναι υπέρβαρο. Ένα υγιές σωματικό βάρος ανακουφίζει τις αρθρώσεις, μπορεί να ανακουφίσει τη δυσφορία κατά τη διάρκεια της ασθένειας και να επιβραδύνει την εξέλιξη των αλλαγών.
Λιγότερο ζωικό λίπος
Μια σωστή διατροφή για την οστεοαρθρίτιδα σημαίνει μείωση της πρόσληψης κρέατος και άλλων ζωικών προϊόντων. Αιτία: Σε κατεστραμμένες αρθρώσεις, η φλεγμονή αναπτύσσεται πιο εύκολα στην οστεοαρθρίτιδα. Αρκετά μεταβολικά προϊόντα μεσολαβούν σε αυτές τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο σώμα και παρασκευάζονται από αραχιδονικό οξύ (ένα ωμέγα-6 λιπαρό οξύ). Πρόκειται κυρίως για ζωικά προϊόντα.
Επομένως, η δίαιτα για την οστεοαρθρίτιδα θα πρέπει να περιορίζει τη χρήση του αραχιδονικού οξέος. Αντίθετα, θα πρέπει να έχετε περισσότερες πιθανότητες να καταναλώνετε τροφές με περισσότερα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα επειδή αναστέλλουν τις φλεγμονώδεις αποκρίσεις. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βρίσκονται, για παράδειγμα, στα έλαια canola και λιναρόσπορου και σε λιπαρά ψάρια όπως η ρέγγα, το σκουμπρί και ο σολομός.
Επομένως, οι ακόλουθες οδηγίες ισχύουν για μια κατάλληλη δίαιτα για την αρθρίτιδα:
- Μειώστε την κατανάλωση κρέατος και αυγών.
- Ψάρια στη διατροφή δύο φορές την εβδομάδα (π. χ. σολομός, σκουμπρί, ρέγγα).
- Χρησιμοποιήστε φυτικά έλαια όπως λάδι canola, λινέλαιο, ηλιέλαιο ή ελαιόλαδο.
- Τρώτε πολλά φρούτα και λαχανικά.
- Προτιμώνται τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα όσπρια.
- Πίνετε τουλάχιστον 1, 5 λίτρο νερό ή τσάι χωρίς ζάχαρη καθημερινά.
- Ασβέστιο από γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλών λιπαρών για την ενίσχυση των οστών
- Αποφύγετε την καφεΐνη, το αλκοόλ και τη νικοτίνη.
Μια τέτοια δίαιτα για την αρθροπάθεια δεν μπορεί να αντικαταστήσει άλλα θεραπευτικά μέτρα, αλλά μπορεί να τα συμπληρώσει έξυπνα. Αυτό σημαίνει ότι αν και η δίαιτα δεν θεραπεύει την οστεοαρθρίτιδα, έχει θετική επίδραση στην κατάσταση του ασθενούς.
Συνέχισε να κινείσαι!
Παρά τον πιθανό πόνο, η «ακινησία» στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας δεν είναι καλή ιδέα - στην πραγματικότητα επιταχύνει τη διαδικασία καταστροφής.
Μόνο κατά την εργασία της άρθρωσης και κατά την κίνηση των αρθρικών επιφανειών σχηματίζεται ένα λιπαντικό, το λεγόμενο αρθρικό υγρό, το οποίο μειώνει την τριβή στην άρθρωση και παρέχει στον χόνδρο θρεπτικά συστατικά.
Ιδανικές κινήσεις στις οποίες η άρθρωση δεν καταπονείται πολύ: κολύμπι, ποδηλασία, σκανδιναβικό περπάτημα και γυμναστική.