Η εμφάνιση πόνου στην άρθρωση του ισχίου πρέπει οπωσδήποτε να προειδοποιεί, γιατί αυτή είναι η μεγαλύτερη οστική σύνδεση χωρίς την οποία η διαδικασία βάδισης είναι αδύνατη. Διατηρεί την ισορροπία, ανακατανέμει το σωματικό βάρος μεταξύ της σπονδυλικής στήλης και των κάτω άκρων. Όταν η λειτουργία της άρθρωσης του ισχίου είναι εξασθενημένη, η ποιότητα ζωής του ασθενούς μειώνεται αμέσως και η σωματική του δραστηριότητα μειώνεται.
Εάν αισθάνεστε πόνο στην άρθρωση του ισχίου, πρέπει να διαπιστώσετε την αιτία. Η θεραπεία του πόνου εξαρτάται από την παθολογία της οποίας είναι σύμπτωμα. Τα σύνθετα μέτρα και η αυστηρή τήρηση των συστάσεων θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από τη νόσο και να διατηρήσετε την κινητική δραστηριότητα της άρθρωσης.
Η διαταραχή της άρθρωσης του ισχίου καθιστά αδύνατη την ενεργή κίνηση. Η μειωμένη λειτουργικότητα περιορίζει τον ασθενή ως προς την ανεξάρτητη κίνηση και απόδοση.
Ποιες είναι λοιπόν οι αιτίες μιας τέτοιας δυσάρεστης ενόχλησης στην άρθρωση του ισχίου και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί στο σπίτι; Ας προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε.
Αιτίες
Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου μπορεί να εμφανιστεί για διάφορους λόγους: λόγω βλάβης στην ίδια την άρθρωση, τόσο προς τα δεξιά όσο και προς τα αριστερά, καθώς και στα οστά, τους χόνδρους ή τους συνδέσμους που βρίσκονται δίπλα της. Το μούδιασμα και ο περιορισμός της κίνησης σε ολόκληρο το ισχίο εμφανίζονται συχνά με επώδυνο σύμπτωμα.
Οι παθήσεις της άρθρωσης του ισχίου μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά τις περισσότερες φορές αφορούν τους ηλικιωμένους. Εάν εμφανιστεί πόνος, καλό είναι να συμβουλευτείτε έναν γενικό ιατρό, θα συνταγογραφήσει μια αρχική εξέταση και θα σας συστήσει σε ποιον γιατρό πρέπει να πάτε.
Οι πιο συχνές αιτίες πόνου στο ισχίο είναι:
- εξαρθρώσεις?
- κατάγματα?
- μολυσματική φλεγμονή ή αρθρίτιδα.
- εκφυλιστικές αλλαγές ή οστεοαρθρίτιδα (κοξάρθρωση).
- άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου.
- φλεγμονή του περιαρθρικού σάκου (θυλακίτιδα).
- μη μολυσματική φλεγμονή σε αυτοάνοσες ασθένειες του συνδετικού ιστού.
- περίοδο της εγκυμοσύνης.
Ο επιπολασμός του συνδρόμου πόνου σε αυτόν τον εντοπισμό αυξάνεται με την ηλικία. Εάν μεταξύ των νέων κάτω των 18 ετών, ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου βρίσκεται στο 8-10%, τότε για τους μεσήλικες αυτό το ποσοστό είναι 20-30%. Στην ηλικία των 50-59 ετών, το 40% υποφέρει ήδη από αυτό, και μεταξύ των ηλικιωμένων - από 50 έως 60%. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από αυτό το σύνδρομο πόνου εντοπισμού από τους άνδρες.
Ανάλογα με την ηλικία
Παθολογικές καταστάσεις τυπικές για διαφορετικές ηλικιακές ομάδες που προκαλούν πόνο στην άρθρωση του ισχίου:
- Ενήλικες και Ηλικιωμένοι. Οστεοαρθρίτιδα (κοξάρθρωση), τραυματισμοί και παραμορφώσεις της άρθρωσης, πίεση της κοτύλης.
- Παιδιά και έφηβοι. Νόσος Perthes, παροδική αρθρίτιδα, επίκτητη παραμόρφωση ιός, φυματιώδεις βλάβες, τραυματισμοί και παραμορφώσεις της άρθρωσης.
- Νεογέννητα και βρέφη κάτω του 1 έτους. Συγγενές εξάρθρημα ισχίου, συνέπειες γενόσημης επίφυσης, οξεία πυώδης οστεοαρθρίτιδα, συγγενείς παραμορφώσεις του ισχίου.
Θυλακίτιδα
Τα κύρια σημάδια της θυλακίτιδας:
- με την ανάπτυξη της νόσου, την εμφάνιση πόνου στην πλάτη.
- αυξημένη δυσφορία κατά την κίνηση του ποδιού.
- αυξημένος πόνος μετά από παρατεταμένο κάθισμα, πόνος στην πλάτη.
- οξύς και καυστικός πόνος, ειδικά όταν ξαπλώνετε στο πλάι τη νύχτα, που εκτείνεται σε ολόκληρη την επιφάνεια του μηρού.
Εάν εισέλθει λοίμωξη, μπορεί να εμφανιστεί πυώδης θυλακίτιδα, η οποία χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση του ισχίου. Για αυτόν τον τύπο θυλακίτιδας, χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η αδυναμία πλήρους επέκτασης του ποδιού. Όταν πιέζεται, γίνεται αισθητή μια σφριγηλότητα, η οποία μπορεί να εξαπλωθεί στη μεγάλη επιφάνεια του μηρού. Ίσως η εμφάνιση πόνου στην πλάτη.
Οστεοαρθρίτιδα (κοξάρθρωση)
Η κοξάρθρωση βασίζεται σε εκφυλιστικές (καταστροφή) και δυστροφικές (υποσιτισμός) διεργασίες στην άρθρωση του ισχίου. Ως αποτέλεσμα, η άρθρωση παύει να εκτελεί τις λειτουργίες της - οι κινήσεις των ποδιών διαταράσσονται. Μπορεί να είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια ή να αναπτυχθεί με δευτερογενή βλάβη στην άρθρωση (όγκος στα οστά). Σε μεγάλη ηλικία, η κοξάρθρωση εμφανίζεται ξανά μετά από κάταγμα ισχίου.
Ανάλογα με τη βαρύτητα των αλλαγών που έχουν συμβεί στην άρθρωση, υπάρχουν 3 στάδια της κοξάρθρωσης.
- Στο στάδιο 3, ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου ενοχλεί τους ασθενείς ακόμη και σε κατάσταση ηρεμίας, τη νύχτα. Έντονη χωλότητα, που αναγκάζει τη χρήση μπαστούνι.
- Στο στάδιο 2 της κοξάρθρωσης, ο πόνος αρχίζει να ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα, την εσωτερική και την μπροστινή πλευρά του μηρού, συχνά πέφτοντας στο γόνατο. Εμφανίζονται μετά το συνηθισμένο καθημερινό φορτίο, αλλά σε ηρεμία δεν ενοχλούν.
- Το Στάδιο 1 χαρακτηρίζεται από πόνο στην άρθρωση του ισχίου που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια υπερβολικής καταπόνησης: ανέβασμα σκάλας με φορτίο στα χέρια, περπάτημα για περισσότερα από 2-3 χιλιόμετρα, τρέξιμο. Οι αισθήσεις του πόνου υποχωρούν μετά από μια σύντομη ανάπαυση.
Η επιλογή των μεθόδων για τη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του ισχίου εξαρτάται από τη σοβαρότητα των αλλαγών που έχουν συμβεί στην άρθρωση. 1 και 2 βαθμοί της νόσου μπορούν να αντιμετωπιστούν, κατά κανόνα, συντηρητικά. Συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα, χονδροπροστατευτικά, φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στην άρθρωση, φυσιοθεραπεία και θεραπευτικές ασκήσεις. Το τελευταίο στάδιο αντιμετωπίζεται μόνο με τη βοήθεια επεμβάσεων.
Κάταγμα ισχίου
Ένας πολύ συχνός τραυματισμός, ειδικά σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με αδύναμα οστά. Αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, αδυναμία να κάνετε κινήσεις στην άρθρωση.
Σε αυτή την περίπτωση, η νοσηλεία είναι απαραίτητη για την κατάλληλη θεραπεία, καθώς ένα κάταγμα ισχίου συχνά περιπλέκεται από μια μολυσματική διαδικασία, για παράδειγμα, βακτηριακή αρθρίτιδα κ. λπ. Η προσθήκη φλεγμονής μειώνει σημαντικά την επούλωση των καταγμάτων και συμβάλλει στην ακατάλληλη σύντηξη των οστών.
Εξάρθρημα της άρθρωσης του ισχίου
Τις περισσότερες φορές είναι συνέπεια τροχαίων ατυχημάτων, καθώς και κατά τη διάρκεια πτώσεων και διαφόρων επαγγελματικών τραυματισμών.
Κλινικές εκδηλώσεις στο εξάρθρημα: αφόρητος οξύς πόνος, σχεδόν απόλυτη δυσκολία στην κίνηση των κάτω άκρων, με βλάβη στις νευρικές απολήξεις, χάνεται η ευαισθησία του ποδιού και της ποδοκνημικής άρθρωσης. Με αμφοτερόπλευρη εξάρθρωση της άρθρωσης, τα συμπτώματα εκφράζονται με τη μορφή διαλείπουσας χωλότητας, ή του λεγόμενου «βάδισμα πάπιας».
Αξίζει να τονιστεί μια τέτοια έννοια όπως το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου, που διαγιγνώσκεται σε νεογέννητα. Αυτή η πάθηση είναι συνέπεια της υπανάπτυξης της κοτύλης, λόγω της οποίας η κεφαλή του μηριαίου οστού πέφτει έξω από τα όριά της, σχηματίζοντας έτσι εξάρθρημα.
Υπεξάρθρημα
Αυτή είναι μια ατελής απώλεια επαφής μεταξύ της μηριαίας κεφαλής και της κοτύλης. Το άτομο δεν αισθάνεται οξύ πόνο, η κινητική δραστηριότητα είναι ελαφρώς περιορισμένη, αλλά δυσάρεστες αισθήσεις είναι συνεχώς παρούσες.
Ρευματισμός
Μια συστηματική ασθένεια του συνδετικού ιστού, που συνοδεύεται από βλάβη στις αρθρώσεις και τη βαλβιδική συσκευή της καρδιάς. Αναπτύσσεται συχνότερα σε κορίτσια και νεαρές γυναίκες μετά από στρεπτοκοκκικό πονόλαιμο.
Περίπου δύο εβδομάδες μετά τη νόσο, εμφανίζεται έντονος πόνος στις μεγάλες αρθρώσεις, οι οποίοι σταδιακά μειώνονται και εξαφανίζονται. Οι ρευματισμοί δεν προκαλούν μόνιμες βλάβες στις αρθρώσεις, ο κύριος κίνδυνος είναι η ανάπτυξη επίκτητων καρδιακών ελαττωμάτων.
Αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα είναι ιδιαίτερα συχνή στους ηλικιωμένους. Όσο μεγαλύτερος είναι ένας άνθρωπος, τόσο περισσότερες διεργασίες μπορεί να συμβούν μέσα στις αρθρώσεις του. Η ενόχληση εμφανίζεται στα πόδια και τη βουβωνική χώρα, οι κράμπες μπορούν να γίνουν αισθητές στο μπροστινό μέρος του μηρού και να φτάνουν ακόμη και στο γόνατο. Τα συμπτώματα είναι χειρότερα με το περπάτημα και την ανάπαυση στο πόδι. Γίνεται δύσκολο να σηκωθείτε από μια καθιστή θέση, αυτό προκαλεί έντονο πόνο στην άρθρωση του ισχίου.
Τις περισσότερες φορές, η αδιαθεσία αυξάνεται το πρωί, αλλά με τη σωματική δραστηριότητα, μειώνεται. Αλλά με υπερβολικά φορτία, αυξάνονται οι δυσάρεστες αισθήσεις και εμφανίζεται ακαμψία στις κινήσεις. Η θεραπεία εξαρτάται από τη διάγνωση, συνήθως συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα, θεραπεία άσκησης και ορμονικά φάρμακα.
Λοιμώξεις
Η λοιμώδης αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από ιούς γρίπης, σταφυλόκοκκο, στρεπτόκοκκο και άλλους. . . Σε τέτοιες περιπτώσεις, η ασθένεια αναπτύσσεται γρήγορα. Αρχίζει πυρετός, παρατηρείται οίδημα στην περιοχή της προσβεβλημένης άρθρωσης. Ο οξύς πόνος στην άρθρωση του ισχίου παρατηρείται με κίνηση και ακόμη και άγγιγμα της πληγείσας περιοχής.
Μια ελαφρώς διαφορετική συμπτωματολογία παρατηρείται στη φυματιώδη αρθρίτιδα, η οποία επηρεάζει συχνότερα την άρθρωση του ισχίου. Σε αυτή την περίπτωση, η ασθένεια γίνεται αισθητή σταδιακά. Στην αρχή, ένα άτομο αρχίζει να ενοχλείται από έναν ελαφρύ πόνο κατά το περπάτημα, που ακτινοβολεί στο πόδι - το μεσαίο τμήμα του μηρού ή του γόνατος. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το ισχίο περιορίζεται στην κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις, η πληγείσα περιοχή πρήζεται.
Τενοντίτιδα
Η φλεγμονή των τενόντων ή η τενοντίτιδα συνήθως επηρεάζει άτομα που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα τακτικής σωματικής δραστηριότητας. Τις περισσότερες φορές αυτοί είναι αθλητές. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η ασθένεια μερικές φορές προχωρά ανεπαίσθητα, ειδικά εάν ο ασθενής μειώνει το φορτίο στην άρθρωση του ισχίου. Και, αντίθετα, με πολύ ενεργές κινήσεις και βαριά φορτία, ο πόνος γίνεται πολύ δυνατός.
Η θεραπεία της τενοντίτιδας πραγματοποιείται με αντιφλεγμονώδη φάρμακα - μπορεί να συνταγογραφηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Ποιος γιατρός θεραπεύει;
Η βοήθεια αυτών των γιατρών μπορεί να χρειαστεί εάν έχετε πόνο στην άρθρωση του ισχίου:
- Ρευματολόγος;
- Τραυματολόγος ή ορθοπεδικός.
- Φυσιοθεραπευτής;
- Νευρολόγος.
Ο ειδικός θα πραγματοποιήσει μια έρευνα και εξέταση του ασθενούς, θα συνταγογραφήσει μια ολοκληρωμένη εξέταση.
Διαγνωστικά
Εργαστηριακές και ενόργανες μέθοδοι έρευνας:
- Ακτινογραφία και υπερηχογράφημα. Αποτελούν το χρυσό πρότυπο για όλες σχεδόν τις παθήσεις της άρθρωσης του ισχίου.
- Γενική ανάλυση αίματος. Θα δώσει την ευκαιρία να αξιολογηθεί η γενική κατάσταση του σώματος.
- Βιοχημική εξέταση αίματος και ειδικοί δείκτες ρευματολογικών παθήσεων.
- Εξέταση ούρων. Καθορίζεται το χρώμα, η ποσότητα, η διαύγεια και η πυκνότητα των ούρων. Επιπλέον, η πρωτεΐνη, η γλυκόζη και η χολερυθρίνη είναι σημαντικοί δείκτες.
- Μορφολογική εξέταση δειγμάτων βιοψίας. Χρησιμοποιείται για τη μελέτη της δομής του υλικού που λαμβάνεται, ιδιαίτερα συχνά σε περιπτώσεις ύποπτων ογκολογικών παθήσεων του σκελετού.
- Η αξονική τομογραφία. Επιτρέπει την οπτικοποίηση της άρθρωσης, του οστικού ιστού σε πολλές προεξοχές, για τον προσδιορισμό της πυκνότητάς της.
- Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. Αποδίδεται σε λεπτά στρώματα ιστού σώματος σε οποιοδήποτε επίπεδο.
- Οστεοσπινθηρογράφημα. Με την εισαγωγή οστεοτροπικών ραδιοφαρμάκων, οπτικοποιείται η κατάσταση της ροής του αίματος στον οστικό ιστό και η ένταση των μεταβολικών διεργασιών.
Σημειώστε τη μείωση της κινητικότητας των αρθρώσεων. Θυμηθείτε εάν η ασθένεια συνοδεύτηκε από πυρετό, πονοκέφαλο, τοπική υπεραιμία, οίδημα και άλλες τοπικές εκδηλώσεις. Μην φοβάστε να επιστήσετε την προσοχή ενός ειδικού στις πιθανές αιτίες της νόσου. Περιγράψτε αναλυτικά όλα όσα σας ενοχλούν.
Πώς αντιμετωπίζεται ο πόνος στο ισχίο;
Τι να κάνετε εάν εντοπιστούν επώδυνα συμπτώματα στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου; Άλλωστε, η λεκάνη είναι ένας σημαντικός κρίκος στο μυοσκελετικό σύστημα. Και αν υπάρχουν σοβαροί πόνοι, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ειδικό. Θα βοηθήσει στη διάγνωση και τον εντοπισμό της αιτίας του προβλήματος. Όσο πιο γρήγορα γίνει η διάγνωση, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία.
Εάν υποψιάζεστε ότι ο ήπιος πόνος σχετίζεται με ελαφρύ τραυματισμό ή υπερφόρτωση των αρθρώσεων, μπορούν να ληφθούν τα ακόλουθα μέτρα:
- αποφύγετε το άγχος στην πονεμένη άρθρωση, διατηρήστε την ήρεμη.
- πάρτε ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο.
- κατά τη διάρκεια του ύπνου, συνιστάται να ξαπλώνετε στην υγιή πλευρά.
Η θεραπεία με φάρμακα αποτελείται από μια σύνθετη λήψη φαρμάκων προς διάφορες κατευθύνσεις:
- Hondoprotectors, σύμπλοκα μετάλλων και βιταμινών.
- Μυοχαλαρωτικά που μειώνουν τους σπασμούς που εμφανίζονται με τον πόνο.
- ΜΣΑΦ και στεροειδή. Τα στεροειδή φάρμακα συνταγογραφούνται μόνο για σοβαρά συμπτώματα.
- Μέσα για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας. Ανακουφίζουν από το οίδημα και τις υποξικές εκδηλώσεις στην πάσχουσα περιοχή.
- Διουρητικά για τη μείωση του οιδήματος στην περιοχή της φλεγμονής.
Τα φυσιοθεραπευτικά μέτρα έχουν επίσης μεγάλη σημασία στη θεραπεία παθήσεων των αρθρώσεων του ισχίου. Πραγματοποιούνται μετά την αφαίρεση της οξείας φλεγμονής και του έντονου πόνου. Η ηλεκτροφόρηση έχει αποδειχθεί καλά, με τη βοήθεια της οποίας μπορεί να δημιουργηθεί υψηλή συγκέντρωση φαρμάκων απευθείας στην πληγείσα περιοχή.
Προοδευτική μέθοδος θεωρείται η θεραπεία με λέιζερ, η οποία παράγει αναλγητικά, απορροφητικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα. Η μαγνητοθεραπεία, η δυναμοθεραπεία διόδου και η φωνοφόρηση φαρμάκων χρησιμοποιούνται επίσης με επιτυχία.