Οστεοχονδρωσία στο στήθος

Η οστεοχόνδρωση είναι μια από τις πιο συχνές παθολογίες της σπονδυλικής στήλης. Πιστεύεται ότι αναπτύσσεται κυρίως στον αυχένα ή στο κάτω μέρος της πλάτης. Εξάλλου, σε αυτά τα σημεία η σπονδυλική στήλη είναι πολύ κινητή και υφίσταται μεγάλη πίεση. Αλλά ο καθιστικός τρόπος ζωής των περισσότερων ανθρώπων και η παρατεταμένη συνεδρίαση στο τραπέζι οδήγησαν στο γεγονός ότι η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης άρχισε να εμφανίζεται όλο και πιο συχνά. Αν και σε πολλές περιπτώσεις αυτή η παθολογία δεν διαγιγνώσκεται αμέσως. Εξάλλου, η ιδιαιτερότητα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι ότι τα συμπτώματά της είναι μη ειδικά και μοιάζουν με πολλές άλλες παθολογίες.

γενικά χαρακτηριστικά

Αυτή η εκφυλιστική-δυστροφική νόσος επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Αυτό οφείλεται σε παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών, που οδηγεί σε αραίωση και ξήρανση του ιστού χόνδρου. Ως αποτέλεσμα, υπό την επίδραση της σωματικής άσκησης, οι δίσκοι αρχίζουν να καταρρέουν και να χάνουν τις λειτουργίες απόσβεσης. Οι σπόνδυλοι, οι σύνδεσμοι και οι αρθρώσεις στη σπονδυλική στήλη προσβάλλονται σταδιακά. Οι νευρικές ίνες και τα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να επηρεαστούν.

Αυτή η διαδικασία αναπτύσσεται αργά, επομένως η παθολογία είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Επιπλέον, δεν πηγαίνουν όλοι αμέσως στον γιατρό, επειδή δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο κίνδυνος της θωρακικής οστεοχόνδρωσης. Αλλά χωρίς θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές. Δεδομένου ότι αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης είναι υπεύθυνο για την παροχή αίματος και τη νεύρωση των εσωτερικών οργάνων, με μια προχωρημένη μορφή οστεοχονδρωσίας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, μπορούν να αναπτυχθούν διάφορες παθολογίες. Η εντερική περισταλτική, η εργασία της καρδιάς, του ήπατος και του πεπτικού συστήματος διαταράσσονται. Μπορεί να εμφανιστεί παγκρεατίτιδα, χολοκυστίτιδα, δυσκινησία των χοληφόρων. Αλλά πιο συχνά εμφανίζονται επιπλοκές στη σπονδυλική στήλη. Εκτός από την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου και τη μεσοπλεύρια νευραλγία, μπορεί να αναπτυχθεί συμπίεση του νωτιαίου μυελού, σπονδύλωση, ισχιαλγία και διαταραχές της στάσης του σώματος.

Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι εξίσου συχνή σε άνδρες και γυναίκες. Η εμφάνισή του δεν εξαρτάται καν από την ηλικία, αν και παλαιότερα πίστευαν ότι οι εκφυλιστικές-δυστροφικές ασθένειες είναι χαρακτηριστικές μόνο των ηλικιωμένων. Αλλά η σύγχρονη νεολαία υποφέρει όλο και περισσότερο από οστεοχονδρωσία λόγω ακατάλληλης διατροφής και καθιστικής ζωής.

Πιστεύεται ότι η πιο κοινή οστεοχονδρωσία είναι η τραχηλική μήτρα. Συχνά, η παθολογία εμφανίζεται επίσης στην οσφυϊκή περιοχή. Αυτό οφείλεται στην ειδική δομή του σκελετού. Στη θωρακική περιοχή, η σπονδυλική στήλη είναι λιγότερο κινητή, καθώς συνδέεται με τα πλευρά και το στέρνο.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι πιο λεπτοί εδώ και οι σπόνδυλοι βρίσκονται πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Αλλά αυτό το τμήμα είναι λιγότερο επιρρεπές σε τραυματισμούς και άλλες εξωτερικές επιδράσεις, καθώς μέρος του φορτίου λαμβάνεται από τα πλευρά και το στήθος.

Η οστεοχόνδρωση εμφανίζεται συνήθως στο επίπεδο των 7-11 σπονδύλων. Στην περίπτωση αυτή προσβάλλονται κυρίως οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Τις περισσότερες φορές, επηρεάζονται 1-2 τμήματα της σπονδυλικής στήλης. Αλλά μερικές φορές αναπτύσσεται πολυτμηματική οστεοχόνδρωση, στην οποία καταστρέφονται αρκετοί δίσκοι ταυτόχρονα. Σπάνια, η παθολογία σε αυτό το τμήμα εμφανίζεται ανεξάρτητα, συνήθως σε συνδυασμό με μια βλάβη της αυχενικής ή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα είναι πιο έντονα, επομένως γίνεται ευκολότερη η διάγνωση της νόσου.

Η ιδιαιτερότητα της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι ότι σπάνια εκδηλώνεται με πόνο στην πλάτη μετά από καταπόνηση, όπως συμβαίνει όταν εντοπίζεται στην αυχενική ή στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η παθολογία στο αρχικό στάδιο συγχέεται με καρδιακές ή πνευμονικές παθήσεις. Εξάλλου, οι πόνοι συχνά εντοπίζονται στο στήθος, εμφανίζονται δύσπνοια, ναυτία, ρίγη. Αλλά οι εκδηλώσεις της θωρακικής οστεοχονδρωσίας δεν είναι πολύ φωτεινές, επομένως, οι ασθενείς δεν πηγαίνουν πάντα στον γιατρό στο αρχικό στάδιο. Εξαιτίας αυτού, η παθολογία εξελίσσεται.

Ανάπτυξη ασθένειας

Ο κίνδυνος της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι ότι «μεταμφιέζεται» σε άλλες ασθένειες. Η παθολογία αναπτύσσεται αργά, σπάνια κάποιος από τους ασθενείς επισκέπτεται γιατρό στο αρχικό στάδιο. Η οστεοχόνδρωση ξεκινά με την λέπτυνση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Ο πυρήνας του ισοπεδώνεται, το κέλυφος ραγίζει και στεγνώνει και οι σπόνδυλοι έρχονται πιο κοντά. Συνήθως δεν υπάρχει σημαντική ενόχληση σε αυτό το στάδιο, παρά μόνο ελαφριά μυϊκή ένταση. Εάν η ασθένεια μπορεί να εντοπιστεί, τότε μπορεί να θεραπευτεί πλήρως αποκαθιστώντας την κατάσταση των δίσκων.

Συνήθως όμως η εξέλιξη της οστεοχονδρωσίας συνεχίζεται. Στους περιβάλλοντες μαλακούς ιστούς, μπορεί να ξεκινήσει μια φλεγμονώδης διαδικασία, οι κάψουλες των αρθρώσεων υποφέρουν. Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης μειώνεται, οι σπόνδυλοι μπορεί να μετατοπιστούν. Εάν συνεχιστεί η αυξημένη σωματική δραστηριότητα, λόγω της τριβής των σπονδύλων μεταξύ τους, εμφανίζονται μικρορωγμές πάνω τους. Αυτή την ώρα, υπάρχει μια αίσθηση συμπίεσης στο στήθος, πόνος με οποιαδήποτε κίνηση στο πάνω μέρος του σώματος.

Στο τρίτο στάδιο της οστεοχονδρωσίας, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι λεπταίνουν πολύ, εμφανίζονται προεξοχές και κήλες. Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης είναι σχεδόν εντελώς περιορισμένη. Αρχίζουν να σχηματίζονται οστεόφυτα στους σπονδύλους. Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από ένα έντονο ριζικό σύνδρομο, καθώς οι νευρικές ίνες είναι εξασθενημένες. Σε αυτή την περίπτωση, η εργασία των εσωτερικών οργάνων διαταράσσεται σοβαρά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή τη στιγμή ο ασθενής πηγαίνει στον γιατρό και ξεκινά τη θεραπεία. Εάν αυτό δεν γίνει, οι επιπλοκές μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία και όταν συμπιεστεί ο νωτιαίος μυελός, σε πλήρη ακινησία.

Το τελευταίο στάδιο της οστεοχονδρωσίας χαρακτηρίζεται από πλήρη καταστροφή των δίσκων και απώλεια των λειτουργιών τους. Ο οστικός ιστός των σπονδύλων αρχίζει να καταρρέει, οπότε η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης εξασθενεί πλήρως. Όλα τα βλαστικά και ριζικά συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι σαφώς έντονα.

Η ανάπτυξη της θωρακικής οστεοχονδρωσίας είναι κυματοειδής. Αυτή είναι συνήθως μια χρόνια διαδικασία που προχωρά αργά, με μικρή ενόχληση. Μπορεί να υπάρχει αυξημένη κόπωση, αδυναμία. Και όταν εκτίθεται σε εξωτερικούς παράγοντες, εμφανίζεται μια έξαρση με αιχμηρούς πόνους. Σε αυτή την περίπτωση, οι ασθενείς συχνά νοσηλεύονται, αφού μια επίθεση μπορεί να συνοδεύεται από αίσθημα έλλειψης αέρα, δυσκολία στην αναπνοή, πόνο στο στήθος ή στην κοιλιά.

Αιτίες

Η κύρια αιτία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, όπως και στις άλλες μορφές της, είναι η παραβίαση του μεταβολισμού των ορυκτών. Ως αποτέλεσμα εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών, εμφανίζεται προεξοχή ή κήλη δίσκου, γίνονται πιο λεπτές και παύουν να εκτελούν τις λειτουργίες τους, οι σπόνδυλοι σταδιακά καταρρέουν, τα οστεόφυτα αναπτύσσονται. Αυτό οφείλεται συχνότερα σε μια μη ισορροπημένη διατροφή, που οδηγεί σε έλλειψη απαραίτητων θρεπτικών συστατικών ή αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στη σύνθεση του ιστού του χόνδρου. Ο εκφυλισμός των δίσκων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κακή κυκλοφορία στη σπονδυλική στήλη, κακές συνήθειες ή κληρονομική προδιάθεση.

Αλλά η έλλειψη μετάλλων δεν οδηγεί πάντα σε οστεοχόνδρωση. Αυτό απαιτεί παράγοντες πρόκλησης που επηρεάζουν την ίδια τη σπονδυλική στήλη.

Επομένως, διακρίνονται επίσης οι ακόλουθοι λόγοι αυτής της παθολογίας:

• Συχνά στατικά φορτία στη σπονδυλική στήλη.
• παρατεταμένο κάθισμα σε άβολη θέση στο τραπέζι.
• σηκώνω βάρη;
• ευσαρκία;
• τραυματισμός στη σπονδυλική στήλη ή στον περιβάλλοντα ιστό.
• ενασχόληση με αθλήματα εξουσίας.
• Rachiocampsis;
• αδυναμία του μυϊκού κορσέ.
• συγγενείς δυσπλασίες του σκελετού.
• σοβαρή υποθερμία?
• νευρική υπερένταση.

Αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι που περνούν μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια άβολη θέση σε ένα τραπέζι ή οδηγούν ένα αυτοκίνητο, καθώς και εκείνοι που εκτελούν σκληρή σωματική εργασία, είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη παθολογίας. Πράγματι, τόσο τα αυξημένα φορτία όσο και η πλήρης απουσία τους είναι εξίσου επιβλαβή για τους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Επιπλέον, η οστεοχονδρωσία αναπτύσσεται συχνά σε νεαρά άτομα που έχουν οστεοχονδροπάθεια. Αυτή η παθολογία συνήθως αναπτύσσεται στην κατώτερη θωρακική περιοχή στους εφήβους. Χαρακτηρίζεται από νέκρωση του σπογγώδους ιστού των σπονδύλων, παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων. Με την εξέλιξη της παθολογίας, περιπλέκεται από οστεοχονδρωσία.

Εκδηλώσεις παθολογίας

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι ο πόνος, το ριζικό σύνδρομο και η δυσλειτουργία των εσωτερικών οργάνων. Ο πόνος σε αυτή την παθολογία μπορεί να είναι οξύς, παροξυσμικός ή πόνος, σταθερός, αυξανόμενος με την κίνηση. Μερικές φορές οι ασθενείς εισάγονται στο νοσοκομείο με υποψία οξείας παγκρεατίτιδας, χολοκυστίτιδας ή ουρολιθίασης. Εξάλλου, ο πόνος δεν εντοπίζεται πάντα στην περιοχή των προσβεβλημένων σπονδύλων. Ως εκ τούτου, η οστεοχονδρωσία στο στήθος συχνά συγχέεται με παθολογίες άλλων οργάνων.

Επιπλέον, οι εκφυλιστικές διεργασίες στη σπονδυλική στήλη σε αυτή την ασθένεια συνοδεύονται σχεδόν πάντα από αγγειακές διαταραχές ή μεσοπλεύρια νευραλγία. Αυτό οφείλεται στην ειδική δομή της σπονδυλικής στήλης σε αυτό το τμήμα - μια μικρή απόσταση μεταξύ των σπονδύλων και ενός μεγάλου αριθμού νεύρων και αιμοφόρων αγγείων.

Η θωρακική οστεοχόνδρωση μπορεί να υποψιαστεί περιορίζοντας την κινητικότητα του άνω μέρους του σώματος, αυξάνοντας την σκύψιμο. Συχνά εμφανίζεται μεσοπλεύρια νευραλγία. Ο οξύς πόνος μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες ή και περισσότερο. Μπορεί να πυροδοτηθεί με άρση βαρών, διατήρηση στατικής στάσης για μεγάλο χρονικό διάστημα, υποθερμία.

Εάν επηρεαστούν τα αγγεία, υπάρχει παραβίαση της παροχής αίματος και της διατροφής του δέρματος. Εξαιτίας αυτού, υπάρχει αυξημένη ευθραυστότητα των νυχιών, ξηρότητα και απολέπιση του δέρματος. Συχνά παρατηρείται ψυχρότητα του δέρματος και ψυχρότητα των άκρων.

Χαρακτηριστικά του πόνου

Ο πόνος στην οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχής μπορεί να είναι διαφορετικός σε ένταση και εντοπισμό. Ο πόνος εμφανίζεται συνήθως στο στήθος ή ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Επιδεινώνονται με το σήκωμα του χεριού, τη στροφή ή την κάμψη του σώματος, το βήχα ή το φτάρνισμα. Οι πόνοι μπορεί να είναι απότομοι, πιεστικοί, πονηροί.

Συνήθως, τέτοιες αισθήσεις χωρίζονται σε δύο ομάδες: dorsago και dorsalgia. Το Dorsago είναι μια επίθεση οξέος πόνου ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Λέγεται και «οσφυϊκό στήθος». Ο πόνος είναι τόσο έντονος που εμποδίζει το άτομο να κινηθεί. Μια ραχιαία προσβολή εμφανίζεται συνήθως μετά από μακρά παραμονή σε στάση κατά την πρώτη κίνηση. Συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό, επομένως η αναπνευστική λειτουργία είναι μειωμένη. Η αίσθηση επεκτείνεται στην ωμοπλάτη, μεταξύ των πλευρών μέχρι το στήθος. Ο πόνος στο στήθος με οστεοχονδρωσία μοιάζει με επίθεση στηθάγχης, αλλά σε αντίθεση με αυτόν, δεν αφαιρείται από τη νιτρογλυκερίνη. Επιπλέον, ο πόνος αυξάνεται όταν πιέζετε τους σπονδύλους.

Η ραχιαλγία είναι χρόνιος, ήπιος πόνος. Συνήθως ξεκινά σταδιακά, με ήπια ενόχληση στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος μπορεί να ενταθεί όταν λυγίζετε, στρίβετε, σηκώνετε ένα χέρι, ακόμα και όταν περπατάτε. Αυτό περιορίζει σοβαρά την κινητικότητα του ασθενούς. Επιπλέον, αύξηση του πόνου μπορεί να παρατηρηθεί με μια βαθιά αναπνοή, μετά από πολύωρη παραμονή σε καθιστή θέση ή τη νύχτα. Η Dorsalgia μπορεί να διαρκέσει από 2 εβδομάδες έως ένα μήνα. Το σφίξιμο στο στήθος και το αίσθημα δύσπνοιας μπορεί να μοιάζουν με πνευμονία, αλλά ο ασθενής δεν έχει βήχα ή πυρετό.

Ριζικό σύνδρομο

Όταν συμπιέζονται οι σπόνδυλοι ή οι σπασμωδικοί μύες των νευρικών ριζών, τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης της θωρακικής περιοχής γίνονται πιο έντονα. Εξάλλου, τα νωτιαία νεύρα που βρίσκονται σε αυτό το σημείο της σπονδυλικής στήλης είναι υπεύθυνα για τη νεύρωση του δέρματος, τις κινητικές λειτουργίες των άκρων και τη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων.

Εκτός από τους πόνους στην πλάτη, το στήθος ή την κοιλιά, η συμπίεση των νεύρων συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• πάρεση ή μερική παράλυση των άκρων.
• παραβίαση της ευαισθησίας του δέρματος.
• μούδιασμα, κάψιμο, μυρμήγκιασμα, αίσθημα τρεξίματος "χήνας"?
• παραβίαση των τενόντων αντανακλαστικών.
• αντανακλαστικό μυϊκό σπασμό?
• τροφικές αλλαγές στο δέρμα - απώλεια μαλλιών, αποχρωματισμός, ξηρότητα και απολέπιση.

Η ένταση αυτών των συμπτωμάτων αυξάνεται με σωματική καταπόνηση, βαθιά εισπνοή, παρατεταμένο κάθισμα, μετά από υποθερμία ή στρες.

Φυτικές διαταραχές

Στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης υπάρχουν πολλά νεύρα και αιμοφόρα αγγεία που εξασφαλίζουν την κανονική λειτουργία των εσωτερικών οργάνων. Επομένως, με την οστεοχονδρωσία, παρατηρούνται απαραίτητα διάφορες αυτόνομες διαταραχές. Εξαρτώνται από τον εντοπισμό των προσβεβλημένων σπονδύλων, καθώς και από το στάδιο της παθολογίας.

Με βλάβες της σπονδυλικής στήλης στην άνω θωρακική περιοχή, υπάρχει ενόχληση στον οισοφάγο, αίσθημα κώματος στον φάρυγγα. Δυσκολία στην κατάποση, μπορεί να εμφανιστούν αλλαγές φωνής. Οι μεσαίοι θωρακικοί σπόνδυλοι είναι υπεύθυνοι για το ήπαρ, τη χοληδόχο κύστη, το στομάχι και το πάγκρεας. Επομένως, όταν καταστρέφονται, τα συμπτώματα συχνά εμφανίζονται παρόμοια με παγκρεατίτιδα, χολοκυστίτιδα ή γαστρίτιδα. Εάν εκφυλιστικές αλλαγές έχουν επηρεάσει τους κατώτερους θωρακικούς σπονδύλους, μπορεί να υπάρχουν προβλήματα με τα έντερα και τα γεννητικά όργανα.

Οι ασθενείς συχνά επισκέπτονται γιατρό με πόνο στην κοιλιά. Συνήθως χειροτερεύουν το βράδυ ή μετά από σωματική εργασία. Επιπλέον, ο πόνος δεν σχετίζεται με τα χαρακτηριστικά της διατροφής του ασθενούς. Αυτό το γαστρολογικό σύνδρομο είναι χαρακτηριστικό της θωρακικής οστεοχόνδρωσης. Όμως, παρά τον κοιλιακό πόνο, τη διαταραχή των εντέρων, τη ναυτία και τον μετεωρισμό, δεν εντοπίζονται προβλήματα με την εργασία του πεπτικού σωλήνα. Αυτές οι αισθήσεις προκύπτουν από βλάβη στα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία της σπονδυλικής στήλης.

Διαγνωστικά

Λόγω του γεγονότος ότι τα σημάδια της οστεοχονδρωσίας στο στήθος είναι μη ειδικά, η παθολογία μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με μια ολοκληρωμένη εξέταση. Ταυτόχρονα, είναι πολύ σημαντικό να διαφοροποιηθεί από άλλες ασθένειες. Η ακτινογραφία ή η τομογραφία της σπονδυλικής στήλης βοηθά στον αποκλεισμό της σπονδυλοπάθειας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας.

Χρειάζονται όμως και άλλες μέθοδοι εξέτασης. Πρόκειται για εξέταση ούρων, γενική και βιοχημική εξέταση αίματος, ακτινογραφία, ΗΚΓ, μαγνητική τομογραφία ή υπερηχογράφημα εσωτερικών οργάνων. Μια τέτοια εξέταση καθιστά δυνατό τον αποκλεισμό παθολογιών όπως παγκρεατίτιδα, γαστρίτιδα, έλκη στομάχου, καρδιακές προσβολές, πνευμονία και ουρολιθίαση.

Θεραπεία

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Δεδομένου ότι η αιτία της παθολογίας είναι εκφυλιστικές διεργασίες, είναι αδύνατο να θεραπευθεί πλήρως. Μόνο στο αρχικό στάδιο, ενώ η δομή των σπονδύλων δεν έχει ακόμη διαταραχθεί και οι δίσκοι έχουν ελάχιστα μειωθεί σε μέγεθος, μπορεί να σταματήσει αυτή η διαδικασία και να αποκατασταθούν οι λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης.

Αλλά συνήθως η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας στο στήθος στοχεύει στην επιβράδυνση της καταστροφής των ιστών, στην ανακούφιση από τον πόνο και τα νευρολογικά συμπτώματα και στην αποκατάσταση της κινητικότητας. Η επιλογή των θεραπευτικών μεθόδων εξαρτάται από το στάδιο της παθολογίας, τη θέση των εκφυλιστικών διεργασιών, τα συμπτώματα που εκδηλώνονται. Είναι απαραίτητο να ξεκινήσει η θεραπεία όσο το δυνατόν νωρίτερα, τότε υπάρχει μεγαλύτερη ευκαιρία να αποφευχθούν επιπλοκές.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισκέπτεστε έναν γιατρό όταν η πλάτη πονάει πολύ και ο πόνος εκτοξεύεται στο στήθος ή την ωμοπλάτη. Μια τέτοια επιδείνωση μπορεί να αφαιρεθεί με ειδικές μεθόδους. Συνήθως πρόκειται για φάρμακα που χρησιμοποιούνται με τη μορφή δισκίων ή ενέσεων, διάφορες αλοιφές ή κομπρέσες, διαδικασίες φυσιοθεραπείας. Είναι επίσης απαραίτητο να ακινητοποιηθεί η σπονδυλική στήλη: στον ασθενή παρουσιάζεται ανάπαυση στο κρεβάτι και περιορισμός της κίνησης για αρκετές ημέρες.

Μετά την αφαίρεση της κρίσης, η θεραπεία δεν σταματά. Τώρα όμως ο κύριος στόχος του είναι να σταματήσει τις εκφυλιστικές διεργασίες και να αποκαταστήσει τον τροφισμό των ιστών. Από τα φάρμακα για αυτό, χρησιμοποιούνται χορτοπροστατευτικά, βιταμίνες και μέσα για τη βελτίωση του μεταβολισμού. Επιπλέον, συνταγογραφούνται υποχρεωτικά μαθήματα μασάζ και φυσιοθεραπευτικών διαδικασιών, καθώς και ασκήσεις φυσιοθεραπείας. Επιπλέον, η εφαρμογή ειδικών ασκήσεων θα πρέπει να είναι συνεχής. Για την αποφυγή επιπλοκών, είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε τη διατροφή, ώστε να παρέχει στον οργανισμό όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα. Ο τρόπος ζωής είναι επίσης πολύ σημαντικός: η επιλογή του κατάλληλου στρώματος και μαξιλαριού για ύπνο, καρέκλας για εργασία, εναλλαγή ανάπαυσης και σωματικής δραστηριότητας.

Η οστεοχονδρωσία στο στήθος είναι μια αρκετά σοβαρή παθολογία που, εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες επιπλοκές. Αλλά οι δυσκολίες στη διάγνωση οδηγούν στο γεγονός ότι η ασθένεια συχνά εξελίσσεται. Επομένως, είναι τόσο σημαντικό να ακολουθείτε έναν σωστό τρόπο ζωής και να αποφεύγετε παράγοντες που προκαλούν την καταστροφή των δίσκων. Αυτό θα βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας και θα διατηρήσει τη σπονδυλική στήλη υγιή.